ید یکی از عناصر معدنی است که برای ساخت هورمون های تیروئیدی در افراد بسیار اهمیت دارد و به ویژه در زنان باردار در رشد مغز جنین نقش دارد. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که زنان دچار کمبود شدید ید کودکانی به دنیا می‌آورند که دچار نقص‌های حرکتی، شناختی و شنوایی هستند. اما تا به حال اطلاعات چندانی درباره اثر کمبود خفیف ید در دوران بارداری بر سلامت کودکان موجود نبوده است. در مطالعه ای که نتایج آن به تازگی منتشر شده است محققان دریافتند اثرات دریافت ناکافی ید در دوران بارداری ممکن است برای سال ها پس از تولد باقی بماند. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که حتی غنی سازی رژیم غذایی شرکت کنندگان با ید در دوران کودکی برای کاهش اثر کمبود ید در دوران بارداری مادر کافی نمی باشد.
هدف از انجام این مطالعه پاسخ به این سوال بود که آیا توانایی های تحصیلی کودکانی که غلظت ید ادرار مادرانشان در دوران بارداری کمتر از µl/L 150 بود نسبت به کودکانی که میزان ید ادرار مادرانشان بیشتر از این مقدار بود، متفاوت می باشد.
در این مطالعه محققان نمرات آزمون های استاندارد 228 کودک را مورد بررسی قرار دادند. این کودکان در طول دوره ای که کمبود خفیف ید در جامعه وجود داشت، متولد شده بودند. بعد از این دوران شرایط به علت استفاده از نمک یددار توسط تولیدکنندگان نان به عنوان بخشی از برنامه غنی سازی داوطلبانه ید تغییر کرده بود. نتایج این مطالعه نشان داد که کمبود ید در دوران بارداری با عوارض درازمدت همراه است. در این مطالعه کودکانی که در درون رحم ید ناکافی دریافت کرده بودند در سن 9 سالگی نمرات کمتری در آزمون های استاندارد به خصوص در درس املا داشتند. اما مواجهه با میزان ناکافی ید با نمرات پائین در آزمون های ریاضی مرتبط نبود.
محققان این نظریه را مطرح می کنند که کمبود ید بر روی تکامل مسیرهای شنوایی اثر گذاشته و بنابراین تاثیر عوارض آن بر توان املایی دانش آموزان نسبت به توانایی آن ها در زمینه استدلال های ریاضی بیشتر است.
نکته عملی: نتایج این بررسی تایید‌کننده این توصیه است که زنان باردار باید مواد غذایی غنی از ید مانند ماهی، میگو و در صورت لزوم مکمل های غذایی حاوی ید را دریافت کنند. همچنین نمک مصرفی آن ها باید از نوع نمک یددار باشد.
منبع:
J Clin Endocrinol Metab. 2013;98(5):1954-62
