بر اساس نتایج یک مطالعه جدید نشان داده شد که دویدن منظم حتی در مدت زمان کم می تواند موجب پیشگیری از بروز ناتوانی های حرکتی شود. به بیان دقیق تر، یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که دویدن حداقل 30 دقیقه در روز و سه بار در هفته در مقایسه با پیاده روی موجب تجربه کمتر ناتوانی های بدنی در کارآمدی راه رفتن می گردد. محققین در این مطالعه آزمودنی ها را به دو گروه پیاده روی و دویدن تقسیم کردند. آزمودنی ها در این پژوهش بالای 65 سال سن داشتند. محققین داده های مربوط به آزمودنی ها را از طریق پرسشنامه جمع آوری کردند. محققین میزان اکسیژن دریافتی و دی اکسید کربن تولیدی آزمودنی ها را در سه سرعت تردمیل ارزیابی کردند. به بیان نویسنده مسئول این مقاله؛ دکتر Justus Ortega، " ما دریافتیم که آزمودنی های مسنی که به طور منظم در فعالیت های هوازی با شدت بالا مثل دویدن شرکت دارند، هزینه متابولیکی بسیار کمی در پیاد روی در مقایسه با سایر سالمندانی دارند که تنها به طور منظم پیاده روی می کنند. هزینه متابولیکی میزان انرژی است که برای حرکت نیاز داریم و با افزایش سن زیاد می شود. افزایش هزینه متابولیکی راه رفتن موجب سختی و عدم تعادل در زمان راه رفتن می شود. به طور کلی، بر اساس نتایج این مطالعه نشان داده شد که دوندهای سالمند در حدود 7 تا 10 درصد کارآمدی بیشتری در پیاده روی و راه رفتن دارند. نتایج حاصل از این مطالعه در مجله PLOS ONEمنتشر شد.
منبع:
Justus D. Ortega, et al. Running for Exercise Mitigates Age-Related Deterioration of Walking Economy. PLoS ONE, 2014.
