محققین دانشگاه منچستر دریافتند که ساعت زیستی بدن نقش مهمی را در چربی بدنی ایفا می کند. نتایج این مطالعه به گسترش دانش مربوط به درمان چاقی و پیشگیری از بیماری های مرتبط با اضافه وزن کمک می کند. به بیان دقیق تر، نتایج این مطالعه نشان داد که قدرت ساعت درونی بدن می تواند شبیه به دارو و جراحی از طریق تغییر رفتار در درمان مؤثر باشد. محققین این مطالعه که به سرپرستی دکتر David Ray انجام شد نه تنها اثر ساعت بدنی را بر چربی موش ها ارزیابی کردند بلکه نمونه های بیماران چاقی که از طریق جراحی وزن خود را کاه ش داده بودند را نیز ارزیابی کردند. چربی ها قبل و پس از جراحی نمونه گیری شدند و از لحاظ بیوشیمایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. به بیان دکتر Ray؛ "ما در این مطالعه نشان دادیم که در ساعت زیستی بدن یا نواخت های زیستی بدن، پروتئین REVERB نقش مهمی را در ایمنی تجمع چربی بدن ایفا می کند. تجمع چربی در بدن موجب التهاب می شود و متعاقب آن دیابت و بیماری های قلبی بروز می کند. مطالعه ی ما نشان داد که این شرایط به ساعت بدن ربط دارد." درواقع این پروتئین ترشح بافت چربی را کنترل می کند. در این پژوهش نشان داده شد که فقدان این پروتئین موجب افزایش تجمع چربی در موش ها شد. محققین در این مطالعه پیشنهاد کردند که نظم غذایی و ساعات خواب و بیداری در شبانه روز می تواند در این زمینه مهم باشد. مقاله مرتبط با این مطالعه در مجله ی Diabetes منتشر شد.
منبع:
Laura E. Hand, et al. Adiponectin Induces A20 Expression in Adipose Tissue To Confer Metabolic Benefit. Diabetes, 2014.
