• بیماری های قلبی عروقی

• Tablet: 50mg, 100mg

• پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد

• فشارخون بالا (Hypertension)‎
• آنژین (Angina)‎
• آنوریسم آئورت صدری (Thoracic aortic aneurysm)‎

• به عنوان پایین آورنده فشار خون، ابتدا، روزانه 50-25 mg  یک یا دو بار در روز، پس از دو هفته، در صورت نیاز نیاز و تحمل بیمار تا 50-100 میلی گرم در روز افزایش می یابد.
• در درمان آنژین صدری،  روزانه 50 mg  از راه خوراکی به‌صورت دوز واحد تجویز می‌شود. جهت ایجاد اثرات درمانی مناسب، بعداز 7 روز، دوز دارو را به 100 mg  در روز افزایش می‌ یابد.

• حساسیت مفرط
•  نارسایی قلبی
•  بلوک دهلیزی ـ بطنی درجة دو یا سه
•  شوک کاردیوژنیک
•  ادم ریوی
• اختلالات گره سینوسی
•  برادیکاردی
• حاملگی

• خستگی
•  ضعف
• لتارژی
•  سرگیجه
•  خواب‌آلودگی
• برادیکاردی
•  هیپرتانسیون
•  نارسایی احتقانی قلب
•  بیماریهای عروق محیطی
• راش
• خشکی چشمها
•  تیرگی دید
• تهوع و یا  استفراغ
•  اسهال
• ناتوانی جنسی
•  کاهش تمایلات جنسی
• تب
• توجه: درصورت ایجاد علایم نارسایی قلبی مصرف دارو باید قطع شود.

• داروهای بیهوش‌کننده عمومی، فنی‌توئین و وراپامیل باعث تشدید اثرات تضعیف عضله میوکارد می‌شوند.
• برادیکاردی ناشی‌از مصرف این دارو بدنبال مصرف همزمان گلیکوزیدهای قلبی تشدید می‌شود.
• گزانتین‌ها در صورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با این‌ دارو ممکن‌ است‌ موجب‌ مهار اثرات‌ درمانی‌ هر دو دسته‌ دارو شوند.
• هیپوتانسیون ناشی‌از مصرف این دارو بدنبال مصرف همزمان داروهای ضدفشارخون یا نیترات ها تشدید می‌شود.
• مصرف‌ همزمان‌ داروهای‌ مهار کننده‌ مونوآمین‌ اکسیداز با این‌ دارو، به‌ علت‌ امکان‌ افزایش‌ شدید فشارخون‌، توصیه‌ نمی‌شود
• مصرف هورمونهای تیروئیدی به‌همراه این دارو باعث کاهش اثرات آن می‌شود.
• مقدار مصرف‌ انسولین‌ و داروهای‌ خوراکی‌ پایین‌ آورنده‌ قند خون‌، هنگام‌ مصرف‌ همزمان‌ با این‌ دارو باید تنظیم‌ گردد تا از کاهش‌ بیش‌ از حد قند خون‌ جلوگیری‌ شود.
• تداخل جدی با: کارودیلول،کلونیدین،دیگوکسین،دیلتیازم،متوپرولول،پروپرانول،ریواستیگمین،تیمولول،وراپامیل

• هیچ یک‌ از نوبت های‌ مصرف‌ این‌ دارو نباید فراموش‌ شود، بخصوص‌ اگر روزی‌ یک‌ بار مصرف‌ می‌شود.
• درصورت فراموش کردن یک نوبت آن از حذف یا دو برابر نمودن دوز بعدی بپرهیزد. نوبت فراموش شده را می‌توان تا 8 ساعت قبل از نوبت بعدی مصرف نمود.
• این‌ دارو، زیادی‌ فشار خون‌ را درمان‌ نمی‌کند، بلکه‌ آن‌ را کنترل‌ می‌نماید. مصرف‌ آن‌ ممکن‌ است‌ تا پایان‌ عمر ضروری‌ باشد.
• مصرف آتنولول سبب افزایش حساسیت نسبت به سرما می‌گردد.
• در بیماران‌ مبتلا به‌ دیابت‌، با مصرف‌ این‌ دارو علایم‌ قند خون‌ ممکن‌ است‌ کمی تخفیف‌ یابد یا گاهی‌ غلظت‌ قند خون‌ افزایش‌ یابد.

گروه D:     
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

• در شیر ترشح میشود.بی‌خطر بودن مصرف آن ثابت نشده است.
• استفاده از روشهای تغذیه‌ای دیگر در دوران درمان توصیه می‌شود.

• نحوه اثر ضدفشار خون: گیرنده های  بتا ـ آدرنرژیک را مسدود می کند.
• اثر ضدآنژین: نیاز میوکارد به اکسیژن (اینوتروپیک و کرونوتروپیک منفی) را کاهش می دهد.

• نیمه عمر: 6-3 ساعت
• دفع: در حدود 40 تا 50 درصد دارو بدون تغییر از راه ادرار و بقیة دارو و متابولیتهای آن از راه مدفوع دفع می‌شوند.