پاروکستین

Paroxetine



  • بیماری های اعصاب و روان

    داروی با نسخه

    Tablet: 20mg, 40mg


    • وسواس
    • وحشت
    • استرس پست تروماتیک
    • اضطراب


    • افسردگی شدید، اضطراب، استرس پست تروماتیک: 20 میلی گرم هر صبح تا حداکثر 50 میلی گرم در روز.
    • وسواس: ابتدا با 20 میلی گرم هر روز صبح شروع شده و به تدریج به 40 میلی گرم در روز می یابد.
    • هراس: با 10 میلی گرم هر روز صبح شروع شده و به تدریج تا 40 میلی گرم در روز افزایش می یابد.

    در صورتیکه بیمار وارد فاز مانیک شود این دارو منع مصرف دارد.


    • اختلالات گوارشی: تهوع و استفراغ، سوءهاضمه، درد شکمی، اسهال، یبوست، بی اشتهایی همراه با کاهش وزن
    • واکنش های حساسیتی: بثورات پوستی، کهیر، آنژیوادم، آنافیلاکسی، درد مفصلی، درد عضلات، حساسیت به نور
    • خشکی دهان
    • بی قراری
    • سردرد
    • بی خوابی
    • ترمور
    • گیجی
    • توهم
    • تشنج
    • گالاکتوره
    • اختلالات جنسی
    • احتباس ادراری
    • تعریق
    • مانیا
    • اختلالات حرکتی
    • تاری دید
    • هایپوناترمی
    • اختلالات خونریزی دهنده
    • پورپورا
    • افزایش کلسترول 
    • آریتمی
    • بی اختیاری ادرار

    • مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز با پاروکستین می تواند عوارض خطرناک و مهلک در پی داشته باشد. باید بین قطع مصرف یکی از دو دارو و شروع داروی دیگر حداقل 14 روز فاصله باشد.
    • مصرف پاروکستین با داروهای سروتونرژیک می تواند سبب بروز سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود.
    • غلظت پلاسمایی پاروکستین در مصرف همزمان با تربینافین افزایش می یابد.
    • پاروکستین غلظت پلاسمایی داریفناسین را افزایش می دهد.
    • پاروکستین متابولیسم پرفنازین را مهار می کند.

    • برای دستیابی به اثر ضدافسردگی دارو ممکن است تا 4 هفته زمان لازم باشد، بنابراین بیمار نباید داروی خود را قطع نماید. در صورت برطرف شدن علائم بیماری نیز نباید مصرف دارو قطع شود.
    • از قطع مصرف ناگهانی دارو خودداری شود.
    • به دلیل احتمال بروز سرگیجه، اختلال در تصمیم گیری و مهارت های حرکتی تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند باید احتیاط شود.
    • بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آن ها وجود دارد نباید مقادیر زیاد دارو را به طور یک جا در اختیار داشته باشند.

    گروه D:
    به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.


    تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت پزشک شما منتشر می شود مبادرت به خود درمانی و تجویز دارو نمایید.