در درمان اختلالات سایکوتیک 10-25 میلی گرم 2-4 بار در روز. مقدار مصرف در صورت نیاز و تحمل بیمار هر 3-4 روز به میزان 25-50 میلی گرم در روز افزایش می یابد.
در تهوع و استفراغ، 10-25 میلی گرم هر 4-6 ساعت. در صورت تحمل و نیاز بیمار افزایش می یابد.
قبل از عمل جراحی، 25-50 میلی گرم 2-3 ساعت قبل از جراحی
دردرمان سکسکه و پورفیری، 25-50 میلی گرم 3-4 بار در روز

کودکان:

در اختلالات سایکوتیک، تهوع و استفراغ 0.55mg/kg هر 4-6 ساعت مصرف می شود. که در صورت نیاز و تحمل بیمار افزایش می یابد.
قبل از جراحی 0.55mg/kg هر 2-3 ساعت قبل از عمل مصرف می شود.

تزریقی‌:

بزرگسالان:

در اختلالات شدید سایکوتیک، 25-50 میلی گرم تزریق عضلانی مش ود.
در درمان تهوع و استفراغ، ابتدا 25 میلی گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی می شود. در صورت تحمل 25-50 میلی گرم هر 3-4 ساعت تا زمان توقف تهوع تزریق عضلانی می شود.
برای پیشگیری از تهوع و استفراغ در حین عمل جراحی مقدار 12.5-25 میلی گرم 1-2 ساعت قبل از عمل تزریق عضلانی می شود.
در درمان سکسکه 25-50 میلی گرم 3-4 بار در روز
در درمان پورفیری 25 میلی گرم هر 6-8 ساعت
درمان کزاز 25-50 میلی گرم 3-4 بار در روز تزریق عضلانی می شود.

کودکان:

در درمان اختلالات سایکوتیک، تهوع و استفراغ 0.55mg/kg هر 6-8 ساعت تزریق عضلانی می شود.
در حین عمل جراحی 0.275mg/kg
درمان کزاز در کودکان 6 ماه تا 12 سال 0.55mg/kg هر 6-8 ساعت تزریق عضلانی می شود.

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط به فنوتیازین‌ها
دیسکرازی خونی
دپرسیون مغز استخوان
کوما
ضایعات مغزی
دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی
کلاپس عروقی
بیماریهای عروق مغزی
همراه‌ با سایر داروهای‌ تضعیف‌ کننده‌ CNS
همراه‌ با سایرداروهای‌ تضعیف‌ کننده‌ مغز استخوان‌
بیماری‌ فئوکروموسیتوم‌

عوارض جانبی

علائم‌ خارج‌ هرمی‌
درمصرف‌ طولانی‌ مدت‌ گاهگاهی‌ دیسکینزی‌ دیررس‌
کاهش‌ دمای‌ بدن‌ (گاهی‌ تب)
خواب‌ آلودگی‌
بی‌ ثباتی‌ خلقی‌
رنگ‌ پریدگی‌
کابوس‌ شبانه‌
بی‌ خوابی‌
افسردگی‌
خشکی‌ دهان‌
احتقان‌ بینی‌
یبوست‌
اشکال‌ در دفع‌ ادرار
تاری‌ دید

علائمی که لازم است پس از مصرف به پزشک اطلاع دهید

افزایش‌حساسیت
یرقان
علایم خارج هرمی

تداخل دارویی

مصرف‌ آن‌ همزمان‌ با داروهای‌ ضد آریتمی‌، خطر ایجاد آریتمی‌ های‌ بطنی‌ را افزایش‌ می‌دهد.
مصرف‌ کلرپرومازین‌ به‌ همراه‌ ضد افسردگیها، سبب‌ افزایش‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ و اثرات‌ ضد موسکارینی‌ آنها خصوصا انواع‌ سه‌ حلقه‌ای‌ می‌گردد.
کلرپرومازین‌ با اثر داروهای‌ ضد صرع‌ (با کاهش‌ آستانه‌ تشنج‌) مقابله‌ می‌نماید.
مصرف‌ فنوتیازین‌ها همراه‌ ترفنادین‌ خطر آریتمی‌ بطنی‌ را افزایش‌ می‌دهد.
پروپرانولول‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ کلرپرومازین‌ را افزایش‌ می‌دهد.

نکات قابل توصیه

بیمار باید تا 30 دقیقه‌ پس‌ از تزریق‌ عضلانی‌ دارو در حالت‌ خوابیده‌ قرار گیرد.
تزریق‌ عضلانی‌ دارو دردناک‌ بوده‌ و ممکن‌ است‌ سبب‌ کاهش‌ فشار خون‌ و تاکی‌ کاردی‌ شود.
از تماس داروی تزریقی با پوست، چشم و لباس خودداری نمائید.
بعداز تثبیت دوزاژ، بهتر است دارو را به‌صورت دوز منفرد در هنگام خواب تجویز نمود.
از قطع‌ ناگهانی‌ مصرف‌ دارو باید خودداری‌ شود.
جهت کاهش احتمال بروز هیپوتانسیون وضعیتی لازم است بیمار از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز نماید.

مصرف در بارداری

گروه C:
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

مصرف در شیردهی

این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود. باید منافع این دارو در مادر در مقابل عوارض احتمالی در نوزاد سنجیده شود.

فارماکولوژی (مکانیسم عمل)

نحوه اثر ضدسایکوز: انسداد پس‌سیناپسی گیرنده‌های دوپامینی سیستم اعصاب مرکزی و مهار اثرات دوپامین
اثر ضدتهوع و استفراغ: انسداد گیرنده‌های دوپامینی در مرکز استفراغ بصل‌النخاع

فارماکوکینتیک