کاهش تعداد گلبول های سفید معمولاً ناشی از موارد زیر می باشد:
•    عفونت های ویروسی که به طور موقت عملکرد مغز استخوان را مختل کرده اند
•    اختلالات مادرزادی که با کاهش عملکرد مغز استخوان مشخص می شوند
•    سرطان یا سایر بیماری هایی که به مغز استخوان آسیب می رساند
•    اختلالات خود ایمنی که سلول های سفید خون و یا سلول های مغز استخوان را تخریب می کند
•    عفونت های شدید که طی آن استفاده از گلبول های سفید بسیار سریع تر از سرعت تولید آنهاست
•    داروهایی که گلبول های سفید خون را تخریب کرده و یا به مغز اسخوان آسیب می رسانند
 

علل خاصی که می تواند سبب کاهش تعداد گلبول های سفید شود، عبارتند از:
•    آنمی آپلاستیک
•    برخی داروها از جمله: آنتی بیوتیک و دیورتیک (مدر)
•    شیمی درمانی
•    ایدز/HIV
•    بیش فعالی طحال، تخریب زودهنگام سلول های خون توسط طحال
•    بیماری های عفونی
•    سندرم کاستمن، اختلال مادر زادی که تولید نوتروفیل ها در آن کاهش می یابد
•    لوسمی
•    لوپوس
•    سوء تغذیه
•    سندرم میلودیس پلاستیک
•    میلوکاتکسی، اختلال مادرزادی که طی آن نوتروفیل های توانایی ورود به جریان خون را ندارند
•    سایر اختلالات خودایمنی
•    سایر بیماری های مادزادی
•    بیماری های انگلی
•    پرتو درمانی
•    کمبودهای ویتامینی
 

• ایدز (HIV/ AIDS)‎

معمولاً زمانی متوجه کاهش تعداد گلبول های سفید می شوید که پزشک برای بیماری کنونی شما دستور آزمایش خون داده باشد. تشخص این امر بر حسب اتفاق یا به طور ناخواسته نادر است. با پزشک خود درباره تفسیر نتایج مشورت نمایید. کاهش تعداد گلبول های سفید و نتایج ناشی از آن می تواند نشان دهنده بیماری نیز باشد که در این حالت پزشک تست های دیگری را برای ارزیابی بیشتر توصیه می کند.

از آنجایی که افت تعداد گلبول های سفید به طور مزمن سبب افزایش احتمال عفونت می شود، با پزشک خود در خصوص پیشگیری از بیماری های مسری صحبت کنید. همواره دست های خود را کامل و منظم بشوئید. همچنین ممکن است به شما توصیه شود ماسک زده و از برخورد با مبتلایان به سرماخوردگی یا سایر بیماری ها بپرهیزید.